|
چقدر سخته هر شب به این امید بخوابی که به خوابت سفر کنه و صبح با این امید بیدار بشی که نسیم صبحگاهی بوی اونو واست بیاره ولی....... هیچ خبری نیست اون فراموشت کرده.......... چقدر سخته باور کنی اونی که رفته دیگه هیچ وقت بر نمی گرده و تنها یادگاریش آخرین نگاهش بوده همون نگاهی که بهترین تصویر عمرت بوده و صدای آخرین خداحافظی......... چقدر سخته هی صداش کنی و جوابی نشوی، ای خدااااااااااا اون که مسافر بود واسه چی منو دلبسته ی خودش کرد؟؟؟
موضوع مطلب : آرشیو وبلاگ های پارسی بلاگ درباره وبلاگ  منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها 
 |
||||
 |
||||
